บทที่ 114 ตอนที่ 114

หัวใจชายหนุ่มเต้นโครมครามเมื่อทุกอย่างกำลังบรรจบ แต่เวลาจวนเจียนอย่างมาก เขาทิ้งรถไว้ข้างทางซึ่งสามารถจอดได้และหยอดเหรียญเป็นค่าจอด แล้วออกวิ่งเพราะไม่เหลือเวลาให้เริงร่าอย่างเช่นในตอนเช้าอีกแล้ว เมื่อพาตัวเองมาอยู่หน้าโบสถ์ที่เงียบสงัด ไม่มีวี่แววของการจัดงาน ไม่มีสิ่งใดบ่งบอกว่าที่นี่กำลังจะมีการจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ